Samsun’un Bafra ilçesinde yaşayan Gülveren Bektaş, işinden istifa ederek ülke ülke gezen kızını özlediği devir kaleme aldığı hislerini kitapta topladı.
“Evimize Bomba Düştü Kızım Nepal’e Gidiyor” isimli 189 sayfalık kitabı yayımlanan 70 yaşındaki Bektaş, ilçede düzenlediği imza gününde okurlarıyla buluştu.
Bektaş, 11 yıl evvel kızı Süphan Feyza Bektaş’ın ani bir kararla İstanbul’daki işinden istifa ederek ülke ülke gezmeye başladığını, her şeyini geride bırakarak yurt dışına giden kızının bu ani sonucunın kendisini fazlaca endişelendirdiğini söz etti.
Günlerce kızının niye gittiğini sorguladığını ve kendisine büyük bir hasret duyduğunu anlatan Bektaş, “Kızım yurt dışına giderken daha sağlıklı irtibat kurmak, manzaralı görüşebilmek için bana bilgisayar gönderdi. Altmış yaşımda bilgisayar kullanmayı öğrendim. Tüm yaşadıklarımı, tasalarımı, hüzünlerimi ve hislerimi bilgisayarda yazmaya başladım. Bir gün bunların kitap olacağı hiç aklıma gelmezdi” diye konuştu.
“YOL DİLMEDEN, LİSAN BİLMEDEN TEK BAŞIMA HİNDİSTAN’A GİTTİM”
Bir arkadaşının tavsiyesi ile yazdıklarını yayınevine gönderdiğini söyleyen Bektaş, şu biçimde devam etti:
“Gönderdiğim yayınevinin yazı işleri müdürü yazılarımı epey beğendi ve bu biçimdece kitap ortaya çıkmış oldu. Kitabımın kahramanı kızım Süphan. Ben kızımı meczuplar üzere özlediğim için bir gün bana ‘Anne gelsene yanıma ben Hindistan’dayım’ dedi. ‘Kızım sen delirdin mi?’ dedim lakin gözüm o denli kararmıştı ki yol bilmeden, lisan bilmeden tek başıma Hindistan’a gittim. Akla ve hayale gelmeyecek hoş şeyler yaşadım. İşte kitabın ortasında bunlar var”
“KENDİ HAYATIMIZI YAŞARKEN BUNUN BİR DE ANNE BABA KISMI VAR”
Otuzdan fazla ülkeyi gezdikten daha sonra Bafra’ya yerleşerek dedesine ilişkin binayı kafeterya haline getirip annesiyle işleten 45 yaşındaki Süphan Feyza Bektaş ise 2009 yılından 2016 yılına kadar seyyah olarak yaşadığını belirterek, şunları söylemiş oldu:
“Çalışırken de kısa seyahatlere çıkıyordum bir süre daha sonra bu bana yetmemeye başladı ve işi gücü ve her şeyi bırakıp kendimi o seyahatlerin ortasında buldum. En uzun seyahatim hiç dönmeden yedi ay sırt çantasıyla Asya’da geçti. Annem Türkiye’yi büsbütün terk ediyorum zannetmişti. ‘Kızım gitti, asla dönmeyecek’ psikolojisindeydi ve annem bir kitap yazdı ben ona his ve seyahat kitabı diyorum zira fark ettim ki aslında kendi hayatımızı yaşarken bunun bir de anne baba kısmı var. Seyahat ederken işin bu tarafını hiç düşünmüyorsunuz halbukiki burada anne ve babada birtakım hisler oluşuyor, sizin yaptığınız hareketler onları epey etkiliyor. Annemde o denli bir his yoğunluğu oluşmuş ki ona kitap yazdırdı”
Seyahatteyken annesinin hislerini kaleme aldığını bilmediğini söz eden Bektaş, “Evimize Bomba Düştü Kızım Nepal’e Gidiyor” kitabının, başından sonuna bağı hiç kopmayan sürükleyici bir kitap olduğunu, annesiyle gurur duyduğunu tabir etti.
“Evimize Bomba Düştü Kızım Nepal’e Gidiyor” isimli 189 sayfalık kitabı yayımlanan 70 yaşındaki Bektaş, ilçede düzenlediği imza gününde okurlarıyla buluştu.
Bektaş, 11 yıl evvel kızı Süphan Feyza Bektaş’ın ani bir kararla İstanbul’daki işinden istifa ederek ülke ülke gezmeye başladığını, her şeyini geride bırakarak yurt dışına giden kızının bu ani sonucunın kendisini fazlaca endişelendirdiğini söz etti.
Günlerce kızının niye gittiğini sorguladığını ve kendisine büyük bir hasret duyduğunu anlatan Bektaş, “Kızım yurt dışına giderken daha sağlıklı irtibat kurmak, manzaralı görüşebilmek için bana bilgisayar gönderdi. Altmış yaşımda bilgisayar kullanmayı öğrendim. Tüm yaşadıklarımı, tasalarımı, hüzünlerimi ve hislerimi bilgisayarda yazmaya başladım. Bir gün bunların kitap olacağı hiç aklıma gelmezdi” diye konuştu.
“YOL DİLMEDEN, LİSAN BİLMEDEN TEK BAŞIMA HİNDİSTAN’A GİTTİM”
Bir arkadaşının tavsiyesi ile yazdıklarını yayınevine gönderdiğini söyleyen Bektaş, şu biçimde devam etti:
“Gönderdiğim yayınevinin yazı işleri müdürü yazılarımı epey beğendi ve bu biçimdece kitap ortaya çıkmış oldu. Kitabımın kahramanı kızım Süphan. Ben kızımı meczuplar üzere özlediğim için bir gün bana ‘Anne gelsene yanıma ben Hindistan’dayım’ dedi. ‘Kızım sen delirdin mi?’ dedim lakin gözüm o denli kararmıştı ki yol bilmeden, lisan bilmeden tek başıma Hindistan’a gittim. Akla ve hayale gelmeyecek hoş şeyler yaşadım. İşte kitabın ortasında bunlar var”
“KENDİ HAYATIMIZI YAŞARKEN BUNUN BİR DE ANNE BABA KISMI VAR”
Otuzdan fazla ülkeyi gezdikten daha sonra Bafra’ya yerleşerek dedesine ilişkin binayı kafeterya haline getirip annesiyle işleten 45 yaşındaki Süphan Feyza Bektaş ise 2009 yılından 2016 yılına kadar seyyah olarak yaşadığını belirterek, şunları söylemiş oldu:
“Çalışırken de kısa seyahatlere çıkıyordum bir süre daha sonra bu bana yetmemeye başladı ve işi gücü ve her şeyi bırakıp kendimi o seyahatlerin ortasında buldum. En uzun seyahatim hiç dönmeden yedi ay sırt çantasıyla Asya’da geçti. Annem Türkiye’yi büsbütün terk ediyorum zannetmişti. ‘Kızım gitti, asla dönmeyecek’ psikolojisindeydi ve annem bir kitap yazdı ben ona his ve seyahat kitabı diyorum zira fark ettim ki aslında kendi hayatımızı yaşarken bunun bir de anne baba kısmı var. Seyahat ederken işin bu tarafını hiç düşünmüyorsunuz halbukiki burada anne ve babada birtakım hisler oluşuyor, sizin yaptığınız hareketler onları epey etkiliyor. Annemde o denli bir his yoğunluğu oluşmuş ki ona kitap yazdırdı”
Seyahatteyken annesinin hislerini kaleme aldığını bilmediğini söz eden Bektaş, “Evimize Bomba Düştü Kızım Nepal’e Gidiyor” kitabının, başından sonuna bağı hiç kopmayan sürükleyici bir kitap olduğunu, annesiyle gurur duyduğunu tabir etti.