TÜİK ‘2021 Ömür Memnuniyeti Araştırması’ bilgilerini deklare etti. İstatistik kurumu bilgileriyle bile toplumdaki karamsarlığın süratle artması dikkat çekti. ‘Bir yıl daha sonra hayatınız nasıl olacak?’ sorusuna ‘Daha düzgün olacak’ cevabını verenlerin oranı 2020’de yüzde 29 düzeyindeyken 2021’de yüzde 20’ye düştü. hayatının bir yıl daha sonra daha makûs olacağını düşünenlerin oranı ise yüzde 21’den yüzde 33.8’e çıktı.
DİPLOMASIZLAR MEMNUN ÜNİVERSİTELİLER DAHA KARAMSAR
Geleceğe ait karamsar bekleyişte olanların oranı 2003’te yalnızca yüzde 9.2’yken bu beklenti geçen yıl yüzde 33.8’e çıktı. Karamsarların oranı iyimserleri aştı. Eğitim üzerinden yaşanan değişim de dikkat çekti. 2004’te lise ve daha alt eğitim kümesinde bulunan kısma bakılırsa üniversite mezunları daha memnunken, bu durum bilakis döndü. Memnunluğu en çok hissedenler ise hiç bir okul bitirmeyenler oldu.
KARAMSARLIK KÂBUSU ÜZERİMİZE ÇÖKTÜ
Türkiye İstatistik Kurumu -TÜİK Ömür Memnuniyeti Araştırması, 2021 sonuçlarını deklare etti. Araştırmanın sonuçları adeta kâbus üzere bir ülkede yaşadığımızı bir daha gözler önüne serdi. Gülmeyi unutan, memnunluğunu kaybetmiş ve gelecekten de umudu kalmamış bir toplum olduğumuz net biçimde gözler önüne serildi.
1 YIL daha sonra NASIL OLACAK?
Araştırmanın en çarpıcı neticelerindan tahminen de birincisi burada yer alıyor. 1 yıl daha sonrası genel hayat beklentisine verilen karşılıklara bakılırsa;
-”Daha güzel olacak” diyenlerin oranı %29,0’dan %20,9’a geriliyor.
-”Daha makus olacak” diyenlerin oranı ise %21,1’den %33,8’e fırlıyor.
2003 yılında 1 yıl daha sonrası için daha uygun olacak diyenlerin oranı %44,6’lardan %20,9’a gerilemiş oldu. Geleceğe ait optimist beklenti en son 2016 yılında %42,2 seviyesindeydi.
bir daha 2003 yılında geleceğe ait karamsar bekleyişte olanların oranı yalnızca ve yalnızca %9,2 oranındaydı. Artık bu karamsarlık beklentisi %33,8’e çıkarak adeta kabus üzere bir hayat yaşandığını gözler önüne sermiş oldu. Hatta daha 2016 yılında bile geleceğe ait beklentisi karamsar olanların oranı %9,4 düzeyindeyken, nerede ise 4 katlık artışla %33,8’e çıkmış oldu.
Bir devir Hazine ve Maliye Bakanlığı yapmış olan Berat Albayrak’ın “Şubat ocaktan, mart ise şubattan yeterli olacak” söyleyişi adeta zıt işlemeye başladı.
Türkiye’de gelecek beklentisi giderek daha berbata ilerliyor ve birinci kere karamsarlar optimist bekleyenlerin de üzerine çıkmış oldu.
KİMLER KARAMSAR?
Karamsarlık yahut geleceğe yönelik ümitsizlik noktasında iki açıdan bilgilere bakacağız:
1- Yaş kümesi olarak
2- Eğitim durumuna bakılırsa
Evvel yaş kümesine bakalım: 2003 yılında %57,1’i keyifli olana ve %7,8’,i mutsuz olan 18-24 yaş kümesi 2021 yılında;
%44,5’i keyifli ve %20,4’ü mutsuz hale gelmiş. Burada şu noktayı da belirtelim: -Z- neslinin 2016 yılında da %65,1’i memnun ve %8,6’sı mutsuzmuş.
Son 5 yılda;
18-24 yaş kümesinde keyifli olanların oranı 20,6 puan azalırken bu oran 25-34 yaş kümesinde 15,4 puanlık kayıpla %46,6’ya gerileyen keyifli sayısını tabir ediyor.
-Z- neslinde mutsuz olduğunu belirtenlerin oranı ise son 5 yılda 11,8 puanlık artışla %20,4’e çıkarken, 25-34 yaş kümesinde da 7,7 puanlık artışla %17,1’e çıkan mutsuzluk sözkonusu.
Mutsuzluk oranı 35 yaş altında süratle artarken durum ileri yaş kümesinde daha sakin seyrediyor. örneğin 2016 yılında yüzde 64,5 memnun olan 65+ yaş kümesi 2021 yılında bu oranını %56,2’ye düşürmüş lakin 18-24 yaş kümesinden 11,7 oranında daha memnun durumda. halbuki her iki kesim de daha 5 yıl evvel birebir oranda memnunum diyordu.
Yaş ilerledikçe memnunluk oranında kayıp daha az olurken, mutsuzum diyenlerin de oranı azalmış oluyor.
OKUYANLAR KARAMSAR
2004 yılında lise ve lise alt tüm alt eğitim kümesinde (sıradan ortalama ile) memnunum diyenlerin oranı %58,1’de kalırken, bu oran üniversite mezunlarında %66,8 ila fazlaca daha yüksek seviyedeydi.
Bu fark adeta 2016 yılına kadar devam etti ve 2016 yılında oranlar yüzde 60 düzeyinde eşitlendi.
Son gelinen noktada küçük fark olsa da artık üniversite okuyanlar lise ve lise altı eğitimlilerden daha az oranda memnunum diyor.
Eğitim durumuna nazaran memnunluk oranında azalışta iki temel nokta dikkat çekiyor:
A- Üniversite mezunları 2004 yılından 2016 yılına kadar lise ve altı eğitimlilerden 10 puan kadar daha yüksek oranda memnun görülürken, bu oran 2016’da eşitleniyor ve akabinde süratle düşerek yüzde 47-48 bandına geriliyor.
B- Eğitim düzeyi ile memnunluk değişimi içinde da bir bağlantı görülüyor. Eğitim düzeyi düştükçe memnunluk oranı daha sabit kalırken, eğitim düzeyi yükseldikçe memnunluk düzeyi daha oynak hale geliyor.
SIHHAT HÂLÂ YÜKSEK
AK Parti tahminen de tek olumlu algısını sıhhat sisteminde sürdürüyor. Sağlıkçıların ülkemizi terk etmeye başladığı bu sistemde sıhhat sisteminden memnuniyet duyanların oranı hâlâ pek yüksek.
2003 yılında üniversite hastanelerinden mutluyum diyenlerin oranı %46,8 düzeyindeyken bu oran 2021 yılında %65,0 düzeyinde.
Devlet hastanesinden memnuniyet ise %41,0 düzeyinden %69,1’e yükselmiş durumda.
Hatta son yıl ölçülen Kent Hastanelerinden memnuniyet oranı da %72,7 üzere çok yüksek bir seviyeyi söz ediyor.
***
SONUÇ: Aslında sonuç değerlendirmesine sıhhat sistemindeki durumla başlamak lazım… Dr’ların bile ülkeyi terke ettiği periyotta halkın sıhhat sistemindeki memnuniyet oranı 2004 yılı ile ölçülemeyecek seviyede hâlâ yüksek.
halbuki sistem içeriden içeriye çöküyor ve bu çöküşün kararı ortaya çıkmadan vatandaş sorunun farkına varmış olamayacak.
Misal durum geleceğe bakış ve iyimserlik-karamsarlık noktasında da sözkonusu.
Gençlerin ve eğitim düzeyi yükseklerin gördüğü Türkiye ile; -ileri yaş kümesinin ve alt eğitim düzeyinin gördüğü Türkiye birbirinden epeyce farklı.
Buradaki temel soru şu: Sanki gerçek Türkiye’yi kim görüyor?
DİPLOMASIZLAR MEMNUN ÜNİVERSİTELİLER DAHA KARAMSAR
Geleceğe ait karamsar bekleyişte olanların oranı 2003’te yalnızca yüzde 9.2’yken bu beklenti geçen yıl yüzde 33.8’e çıktı. Karamsarların oranı iyimserleri aştı. Eğitim üzerinden yaşanan değişim de dikkat çekti. 2004’te lise ve daha alt eğitim kümesinde bulunan kısma bakılırsa üniversite mezunları daha memnunken, bu durum bilakis döndü. Memnunluğu en çok hissedenler ise hiç bir okul bitirmeyenler oldu.
KARAMSARLIK KÂBUSU ÜZERİMİZE ÇÖKTÜ
Türkiye İstatistik Kurumu -TÜİK Ömür Memnuniyeti Araştırması, 2021 sonuçlarını deklare etti. Araştırmanın sonuçları adeta kâbus üzere bir ülkede yaşadığımızı bir daha gözler önüne serdi. Gülmeyi unutan, memnunluğunu kaybetmiş ve gelecekten de umudu kalmamış bir toplum olduğumuz net biçimde gözler önüne serildi.
1 YIL daha sonra NASIL OLACAK?
Araştırmanın en çarpıcı neticelerindan tahminen de birincisi burada yer alıyor. 1 yıl daha sonrası genel hayat beklentisine verilen karşılıklara bakılırsa;
-”Daha güzel olacak” diyenlerin oranı %29,0’dan %20,9’a geriliyor.
-”Daha makus olacak” diyenlerin oranı ise %21,1’den %33,8’e fırlıyor.
2003 yılında 1 yıl daha sonrası için daha uygun olacak diyenlerin oranı %44,6’lardan %20,9’a gerilemiş oldu. Geleceğe ait optimist beklenti en son 2016 yılında %42,2 seviyesindeydi.
bir daha 2003 yılında geleceğe ait karamsar bekleyişte olanların oranı yalnızca ve yalnızca %9,2 oranındaydı. Artık bu karamsarlık beklentisi %33,8’e çıkarak adeta kabus üzere bir hayat yaşandığını gözler önüne sermiş oldu. Hatta daha 2016 yılında bile geleceğe ait beklentisi karamsar olanların oranı %9,4 düzeyindeyken, nerede ise 4 katlık artışla %33,8’e çıkmış oldu.
Bir devir Hazine ve Maliye Bakanlığı yapmış olan Berat Albayrak’ın “Şubat ocaktan, mart ise şubattan yeterli olacak” söyleyişi adeta zıt işlemeye başladı.
Türkiye’de gelecek beklentisi giderek daha berbata ilerliyor ve birinci kere karamsarlar optimist bekleyenlerin de üzerine çıkmış oldu.
KİMLER KARAMSAR?
Karamsarlık yahut geleceğe yönelik ümitsizlik noktasında iki açıdan bilgilere bakacağız:
1- Yaş kümesi olarak
2- Eğitim durumuna bakılırsa
Evvel yaş kümesine bakalım: 2003 yılında %57,1’i keyifli olana ve %7,8’,i mutsuz olan 18-24 yaş kümesi 2021 yılında;
%44,5’i keyifli ve %20,4’ü mutsuz hale gelmiş. Burada şu noktayı da belirtelim: -Z- neslinin 2016 yılında da %65,1’i memnun ve %8,6’sı mutsuzmuş.
Son 5 yılda;
18-24 yaş kümesinde keyifli olanların oranı 20,6 puan azalırken bu oran 25-34 yaş kümesinde 15,4 puanlık kayıpla %46,6’ya gerileyen keyifli sayısını tabir ediyor.
-Z- neslinde mutsuz olduğunu belirtenlerin oranı ise son 5 yılda 11,8 puanlık artışla %20,4’e çıkarken, 25-34 yaş kümesinde da 7,7 puanlık artışla %17,1’e çıkan mutsuzluk sözkonusu.
Mutsuzluk oranı 35 yaş altında süratle artarken durum ileri yaş kümesinde daha sakin seyrediyor. örneğin 2016 yılında yüzde 64,5 memnun olan 65+ yaş kümesi 2021 yılında bu oranını %56,2’ye düşürmüş lakin 18-24 yaş kümesinden 11,7 oranında daha memnun durumda. halbuki her iki kesim de daha 5 yıl evvel birebir oranda memnunum diyordu.
Yaş ilerledikçe memnunluk oranında kayıp daha az olurken, mutsuzum diyenlerin de oranı azalmış oluyor.
OKUYANLAR KARAMSAR
2004 yılında lise ve lise alt tüm alt eğitim kümesinde (sıradan ortalama ile) memnunum diyenlerin oranı %58,1’de kalırken, bu oran üniversite mezunlarında %66,8 ila fazlaca daha yüksek seviyedeydi.
Bu fark adeta 2016 yılına kadar devam etti ve 2016 yılında oranlar yüzde 60 düzeyinde eşitlendi.
Son gelinen noktada küçük fark olsa da artık üniversite okuyanlar lise ve lise altı eğitimlilerden daha az oranda memnunum diyor.
Eğitim durumuna nazaran memnunluk oranında azalışta iki temel nokta dikkat çekiyor:
A- Üniversite mezunları 2004 yılından 2016 yılına kadar lise ve altı eğitimlilerden 10 puan kadar daha yüksek oranda memnun görülürken, bu oran 2016’da eşitleniyor ve akabinde süratle düşerek yüzde 47-48 bandına geriliyor.
B- Eğitim düzeyi ile memnunluk değişimi içinde da bir bağlantı görülüyor. Eğitim düzeyi düştükçe memnunluk oranı daha sabit kalırken, eğitim düzeyi yükseldikçe memnunluk düzeyi daha oynak hale geliyor.
SIHHAT HÂLÂ YÜKSEK
AK Parti tahminen de tek olumlu algısını sıhhat sisteminde sürdürüyor. Sağlıkçıların ülkemizi terk etmeye başladığı bu sistemde sıhhat sisteminden memnuniyet duyanların oranı hâlâ pek yüksek.
2003 yılında üniversite hastanelerinden mutluyum diyenlerin oranı %46,8 düzeyindeyken bu oran 2021 yılında %65,0 düzeyinde.
Devlet hastanesinden memnuniyet ise %41,0 düzeyinden %69,1’e yükselmiş durumda.
Hatta son yıl ölçülen Kent Hastanelerinden memnuniyet oranı da %72,7 üzere çok yüksek bir seviyeyi söz ediyor.
***
SONUÇ: Aslında sonuç değerlendirmesine sıhhat sistemindeki durumla başlamak lazım… Dr’ların bile ülkeyi terke ettiği periyotta halkın sıhhat sistemindeki memnuniyet oranı 2004 yılı ile ölçülemeyecek seviyede hâlâ yüksek.
halbuki sistem içeriden içeriye çöküyor ve bu çöküşün kararı ortaya çıkmadan vatandaş sorunun farkına varmış olamayacak.
Misal durum geleceğe bakış ve iyimserlik-karamsarlık noktasında da sözkonusu.
Gençlerin ve eğitim düzeyi yükseklerin gördüğü Türkiye ile; -ileri yaş kümesinin ve alt eğitim düzeyinin gördüğü Türkiye birbirinden epeyce farklı.
Buradaki temel soru şu: Sanki gerçek Türkiye’yi kim görüyor?