Bir ilaç firmasında ilaç ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalışan genç, ayrıldığı işyerinden çok mesai alacağı olduğu sebebi öne sürülerek İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Mahkeme, davacı satış temsilcisinin hafta içi 07.30 da çalışmaya başlayıp akşam saat 22.00 ye kadar çalıştığını, cumartesi günleri de 08.00 den saat 14.00 e kadar çalıştığını, fazla çalışma fiyatının ödenmediğini ileri sürerek; alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istedi.
Davalı şirket sahibi ise davacının mesaisini kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha fazla yükseltmek için kendi isteği ile fazla çalışmasının fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası fazla mesai alacağından mahsubu gerektiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etti. Mahkeme; fazla mesai fiyatı alacağının reddine karar verdi. sonucu davacı satış temsilcisi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, GPRSS kayıtlarının fazla mesaiyi ispatta kanıt sayılacağı açıklandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Fazla çalışma yaptığını tez eden personel bu savını ispatla yükümlüdür. Emekçinin imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut hadisede, belge kapsamından, davacının sabit ücret+ kotaya bağlı prim adabı ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği nedeni öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir.
Davacıyla yapılan iş kontratı 8. unsurunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. hususunda ise emekçinin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur. Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir.
Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş şahıslar olup davacı işi gereği bir epey hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa periyodik tanıtım ve satış emelli görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa müddet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma mühletinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar birlikte kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi”
yatırım tavsiyesi içermez
Davalı şirket sahibi ise davacının mesaisini kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha fazla yükseltmek için kendi isteği ile fazla çalışmasının fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası fazla mesai alacağından mahsubu gerektiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etti. Mahkeme; fazla mesai fiyatı alacağının reddine karar verdi. sonucu davacı satış temsilcisi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, GPRSS kayıtlarının fazla mesaiyi ispatta kanıt sayılacağı açıklandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Fazla çalışma yaptığını tez eden personel bu savını ispatla yükümlüdür. Emekçinin imzasını taşıyan bordro geçersizliği ispat edilinceye kadar kesin kanıt niteliğindedir. Bir diğer anlatımla bordronun geçersizliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen çok çalışma alacağının ödendiği var iseyılır. Somut hadisede, belge kapsamından, davacının sabit ücret+ kotaya bağlı prim adabı ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği nedeni öne sürülerek talep reddedilmişse de davacının fazla çalışmalarının daha fazla prim elde etmeye yönelik olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir.
Davacıyla yapılan iş kontratı 8. unsurunda çalışma müddetlerini patronun belirleyeceği, 12. hususunda ise emekçinin ziyaret planlarını patrona sunmak ve buna uymak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur. Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, patrona sunduğu raporlar ve şahit beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir ortada değerlendirildiğinde fazla çalışma alacağının ispat edeceğini belirtmiştir.
Davacı şahitleri davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş şahıslar olup davacı işi gereği bir epey hekim ve eczacı ile gün ortasında kısa periyodik tanıtım ve satış emelli görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği üzere davacı şahitlerinin davacıyı kısa müddet görmüş olduğundan beyanlarına prestij edilemeyeceği ve davalı şahit beyanlarında davacının çalışma mühletinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı ötürüsıyla fazla çalışmanın ispat edilemediği münasebetleriyle reddi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece davacıya ilişkin kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, patrona haftalık sunulan raporlar celbedilerek tüm kanıtlar birlikte kıymetlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında karar kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı münasebetle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan sonucun üstte yazılı sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi”
yatırım tavsiyesi içermez